Choć Czarnogóra jest jednym z najmłodszych krajów na starym kontynencie, nie oznacza to, że nie ma ona wiele do zaoferowania. Z roku na rok przyciąga coraz więcej turystów, którzy preferują ten rejon nad popularną Chorwację czy Bułgarię. Odkrywanie urokliwych zakątków takich jak Kotorska Boka czy Cetinje to prawdziwa przyjemność, choć niewątpliwie wymaga dużo energii. Aby ją uzupełnić, warto skosztować lokalnej kuchni czarnogórskiej. Zatem, co warto spróbować będąc w Czarnogórze?
Cevapcici i pljeskavica to podstawowe dania kuchni bałkańskiej, które są wszechobecne na terenie Czarnogóry. Pljeskavica to pikantny, grillowany kotlet wykonany z mieszanki dojrzewającego mielonego mięsa wołowego, wieprzowego i baraniny, który serwowany jest w bułce lub chlebku pita razem z cebulą i świeżymi warzywami sezonowymi. Czasem podaje się go również na talerzu w towarzystwie frytek, sałatki i pasty ajvar. Cevapcici to z kolei podłużne grillowane kotleciki przypominające kształtem krótkie kiełbaski, które podaje się w podobny sposób co pljeskavica.
W Czarnogórze znajdziemy również szereg innych lokalnych dań z mięsem na pierwszym planie. Na grillu często można spotkać raznjici, czyli szaszłyki oraz grillowaną wątróbkę zwana dzigericą. W górskich regionach popularna jest jagnięcina. Warto również spróbować popeci na podgoricki nacin, czyli mięsnej rolady przełożonej szynką i serem. Na obszarze górskim Lovcen, w miejscowości Njegusi, można natomiast skosztować prszut – dojrzewającą szynkę wieprzową suszoną i wędzoną w specjalnych warunkach, najczęściej serwowaną jako przystawkę razem z oliwkami i serami.
Dzięki swojemu położeniu, Czarnogóra oferuje również wiele dań z owoców morza i ryb, zarówno morskich jak i słodkowodnych z Jeziora Szkoderskiego. Jednym z najpopularniejszych dań jest punjeni saran, czyli nadziewany karp. Na wybrzeżu warto spróbować buzary – skorupiaków i krewetek gotowanych w sosie na bazie wina. Ciekawym daniem jest również czarne risotto – cirni rizotto, którego kolor wynika z dodatku kałamarnic, a dokładniej mówiąc inkaustu, czyli barwnika przez nie produkowanego.