W Chorwacji, złe warunki pogodowe są zazwyczaj związane z dwoma konkretnymi wiatrami: Jugo lub Burą. W tym artykule skupimy się na drugim z nich. Bura jest odpowiedzialna za niezwykły, księżycowy krajobraz Wyspy Pag i częste ograniczenia ruchu w tunelach Sveti Rok. Nie jest to jednak siła destrukcyjna – Bura wpływa także na specyficzny smak lokalnego dalmatinskiego pršuta, suszonego pod wpływem tego silnego wiatru, oraz sery paški. Według ludowych przekonań, po trzeciej burzy w marcu przychodzi wiosna.
Bura, znana również jako Bora, to mocny północny wiatr występujący w Chorwacji. Jest to chłodny, suchy i porywisty wiatr katabatyczny, który może osiągać prędkości nawet do 200 km/h, stanowiąc poważne zagrożenie dla żeglugi i bezpieczeństwa na morzu.
Wpływ Bury na codzienne życie jest istotny. Ten wiatr może powodować szereg uszkodzeń infrastruktury, takich jak zerwanie linii energetycznych czy telekomunikacyjnych, a także utrudniać żeglugę, podróże i transport.
Największą zarejestrowaną prędkość Bury odnotowano w grudniu 2003 roku na autostradzie A1 pomiędzy tunelem Sveti Rok a Posedarje, gdzie prędkość wiatru wyniosła imponujące 304 km/h. Warto zobaczyć filmik z 13 marca 2016, pokazujący siłę Bury na moście prowadzącym na wyspę Pag, gdzie wiatr osiągnął „tylko” 170km/h.
Kilka lat temu, podczas wizyty w Parku Narodowym Paklenica, silna Bura prawie dosłownie wypchnęła nas z kanionu Velika Paklenica.
Chociaż Bura jest najaktywniejsza jesienią i zimą, również latem można doświadczyć jej siły. Ten wiatr powstaje, gdy nad lądem tworzy się ośrodek wysokiego ciśnienia, a nad morzem przeważa niskie ciśnienie. Zimne powietrze gromadzi się za Górami Dynarskimi, a następnie przekracza barierę górską i opada ku wybrzeżu.