Potężna forteca św. Mikołaja, znajdująca się na wejściu do kanału św. Antoniego w Šibeniku, to widok, który zapada w pamięć każdemu, kto ma okazję zwiedzić to miejsce jachtem. Ten majestatyczny bastion chronił kiedyś jedyny dostęp wodny do miasta. W 2017 roku ten niezwykły zabytek miał zaszczyt zostać wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO jako część „Weneckiego systemu obronnego z XVI i XVII wieku”.
Zabytki tego typu rozciągają się na obszarze ponad 1000 kilometrów, obejmując regiony we Włoszech, Chorwacji oraz Czarnogórze. Na terenie Chorwacji, łączą one system obronny Zadaru z twierdzą św. Mikołaja w Šibeniku, co stanowi kluczową część północnodalmatyńskiego dziedzictwa.
Twierdza św. Mikołaja powstała na niewielkiej wysepce Ljuljevac, na miejscu dawnego klasztoru benedyktynów pod wezwaniem tego samego świętego, od którego zaczerpnęła swoją nazwę.
Zbudowany w połowie XVI wieku, zamek stanowił niegdyś potężną obronę przed osmańską flotą, dysponując aż 32 armatami. Projekt trójkątnej struktury fortecy jest dziełem Gian Girolamo Sanmicheliego. Twierdza ta składa się z trzech poziomów i została zaprojektowana zgodnie z przepisami systemu fortyfikacyjnego „Alla Moderna”.
Chociaż przez długie lata twierdza była niedostępna dla zwiedzających, od 2019 roku turyści mogą podziwiać jej wnętrze. Aby się tam dostać, trzeba skorzystać z transportu morskiego – statku odpływającego z Šibenika, organizowanego przez Publiczną Instytucję Przyrodniczą Żupanii Šibenicko-knińskiej. Cała wycieczka trwa około dwóch godzin, w tym godzina na zwiedzanie samej twierdzy. Wstęp jest płatny, a bilety można kupić w punkcie informacji turystycznej znajdującej się przy promenadzie.
Z lądu do twierdzy można dotrzeć tylko na piechotę, wędrując od półwyspu Zablaće do wysepki Školjić, która jest położona pomiędzy lądem a fortecą, a następnie ścieżką wiodącą pod same mury twierdzy.